راهکاری که مصرف بنزین را 35 میلیون لیتر در روز کاهش می‌دهد

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، چالش تامین بنزین در هفته گذشته نه یک پدیده غیرقابل پیش‌بینی و اتفاقی بلکه کاملا پیش‌بینی‌پذیر و امری طبیعی بود که تحت تاثیر بالا رفتن مصرف بنزین در سال‌های گذشته و پدیدار شدن ناترازی بنزین در کشور رخ داده است. 

خبرگزاری فارس در گزارشی در بهمن سال 1400 با عنوان «مرگ تدریجی درآمد 3 میلیارد دلاری ایران از صادرات بنزین» از جهش مصرف ناشی از فروکش کردن کرونا و ناترازی بنزین از ابتدای سال 1401 خبر داده بود و هم‌اکنون بعد از گذشت یک سال و نیم، این ناترازی تعمیق شده است.

*با فروکش کردن کرونا، مصرف بنزین به 120 میلیون لیتر در روز رسید

تصویر زیر، میزان مصرف بنزین در سال‌های مختلف را نشان می‌دهد. خط مشکی رنگ مربوط به مصرف بنزین در شرایطی است که افزایش قیمت آبان 98 و شیوع کرونا رخ نمی‌داد و خط قرمز رنگ، مصرف واقعی بنزین را نشان می‌دهد. همانطور که مشاهده می‌شود، با فروکش کردن کرونا با واردات واکسن از اواسط سال 1400، مصرف بنزین نیز مجددا افزایش یافته و به خط مشکی رنگ نزدیک می‌شود.

به گفته جلیل سالاری مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش، در سال جاری تاکنون میانگین مصرف بنزین بین 119 الی 120 میلیون لیتر در روز بوده است که به احتمال زیاد عدد این میانگین بیشتر نیز خواهد شد. یعنی حتی رقم مصرف بنزین از پیش‌بینی مصرف در سال 1402 (خط مشکی رنگ) نیز بیشتر خواهد شد که یک زنگ خطر جدی است.

مجلس شورای اسلامی در بند (ح) تبصره یک قانون بودجه 1400 تصویب کرد که وزارتخانه‌های نفت و کشور موظفند امکان احداث جایگاه‌ها و زیرساخت استفاده قانونمند از سوخت گاز مایع (LPG) در ناوگان حمل و نقل با اولویت ناوگان عمومی و حمل بار را به کمک بخش‌های خصوصی و عمومی، تا سقف مجموع 2 میلیون تن در سال فراهم کنند.

طبق ردیف 10 بخش مصارف جدول تبصره 14 قانون بودجه 1401، مبلغ 2 هزار میلیارد تومان به شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی برای ایجاد جایگاه‌های عرضه گازمایع و استانداردسازی خودروها تخصیص داده شده است ولی تاکنون هیچ اقدامی برای توسعه ال‌پی‌جی صورت نگرفته است.

در مجموع ظرفیت سی‌ان‌جی و ال‌پی‌جی برای جایگزینی با بنزین معادل روزانه 21.5 و 13.5 میلیون لیتر در روز است، اتفاقی که اجرای آن در یک بازه زمانی دو الی سه ساله قابل انجام و تحقق بوده ولی متاسفانه در سایه سهل‌انگاری دولت و مجلس به اجرای آن توجهی نمی‌شود.